makaslar gülümsediğinde

saçlarımı kestirmek istedim

 ellerinden kalan son anılarımı..

yapamadım, kıyamadım.

ne ellerine, ne o huzurlu dokunuşlarına.

saçlarından kalan hatırayı da tüm geceler saçlarımda taşıdım 

tokan bile heyecanlandırdı işte sigara dumanından boğulan ellerimi…

ah saçlarım saçlarına değsin isterdim

kökleri birleşseydi

ve

iki yabancı rengin karışımı olsaydık

siyah 

ve beyaz gibi

ama ne griye çalardı aşkımız

ne de en açık tonlara

insanlar yeni bir renk düşünemezmiş

o “yeni renk” olsaydık.

olamadık.

ve gündüzler dahi siyah sevgilim