Tanrının içindeki kaya

içime akan notalar

kanıma karışıyor

önce hafiften çiçek açıyor 

zihnimin sarı karanfilleri

bir tanrı intihar ediyor

son gününde

karlı bir gecede

maddesiz bir gerçeklikte

intihar notunda şunlar yazıyor

“asırlardır boşuna yaşıyormuşum oysa,

küçük bedenlerin acısı bizden büyükmüş aslında..”

notun ardından

yıldızlar kayıp gidiyor

galaksinin çığlığında

geceler bile beyaz giyiyor

cenazenin huzurunda

acıyı kavramak

bu yüzden yasaktı onlara

sisifosun direnişi

en büyük ders oldu tanrılara

-Metehan Yılmaz

(29 Mayıs, 2021)