(s)üzülmek

bir gece vakti üzüntüden ölürüm sandım

meğer ölünmezmiş üzüntüden

intihar çiçeklerin bir gün ormana dönüşürmüş

yangın bile çıkarılmazmış sonbaharda

periler yaşarmış o ormanda

hüzünle öperlermiş seni

sana ağıtlar fısıldar

sarhoş ederlermiş hislerini

sadece acımı unutmak için

içimden söküp aldım o perileri

uzay gibi gibi bir şey olmuştu

kör bir tuzaktı boşluk

koskoca fanusun içindeki evrene

süzüldüm yağmur danslarımla

boşluğun içindeki kulaçlarımla

kayboluşum tüm varoluşun huzurlarında

-Metehan Yılmaz

(17 Haziran, 2021)